Historie

De ISO 216 is de internationale papierstandaard. Deze standaard wordt gebruikt voor het formaat van een vel papier. Deze pagina gaat over de historie ISO 216 standaard. De ISO 216 komt voort uit de Duitse DIN-norm 476 (DIN 476).

De eerste keer dat er werd geschreven over de verhouding van de lengte/breedte is in een brief gedateerd op 25 oktober 1786. Deze brief was van de Duitse Georg Christoph Lichtenberg aan Johann Beckmann. Hij schreef hier over de voordelen om papier te baseren op een √2 ratio. Lichtenberg is bekend van de naar hem genoemde ratio tussen de lengte en breedte van een oppervlak welke na verhaalde halveringen van het oppervlak gelijkt blijft. Het resultaat is 1:√2.

Historie ISO 216: ISO 216 de internationale standaard.

De ISO 216 wordt wereldwijd gebruikt, behalve in Noord-Amerika en delen van Latijns-Amerika. De standaard bevat de “A”, “B” en de “C” series van papierformaten. Het A7 formaat wordt wereldwijd het meest gebruikt. De formaten A4, A5, B3, B4 en B5 werden, zijn ontwikkeld in Frankrijk door de wiskundige Lazare Carnot. Deze standaarden zijn gepubliceerd tijdens de Franse Revolutie in 1798.

In het begin van de 20e eeuw heeft Dr. Walter Porstmann het idee van Lichtenberg in een goed systeem van verschillende papierformaten veranderd. In 1922 introduceerde Porstmann zijn systeem. De DIN werd de standaard (DIN 476) in Duitsland. Porstmann zijn standaard kwam inplaats van enkele andere papiersystemen. In Duitsland en Oostenrijk wordt het DIN-systeem nog gebruikt.

Acceptatie van de ISO 216 standaard door een groot aantal landen.

Het DIN 476 systeem werd in tal van andere landen gebruikt. Voor de Tweede Wereldoorlog werd het systeem in de volgende landen gebruikt: 

  • België (1924)
  • Nederland (1925)
  • Noorwegen (1926)
  • Finland (1927)
  • Zwitserland (1929)
  • Zweden (1930)
  • Sovjet-Unie (1934)
  • Hongarije (1938)
  • Italië (1939)

Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de ISO standaard aangenomen door Uruguay (1942), Argentinië (1943) en Brazilië (1943). Na de Tweede Wereldoorlog komen hier de volgende landen bij:

  • Spanje (1947)
  • Oostenrijk (1948)
  • Iran (1948)
  • Roemenië (1949)
  • Japan (1951)
  • Denemarken (1953)
  • Tsjecho-Slowakije (nu Tsjechië en Slowakije) (1953)
  • Israël (1954)
  • Portugal (1954)
  • Joegoslavië (nu Kroatië, Servië, Slovenië, Bosnië-Herzegovina, Montenegro en Noord-Macedonië) (1956)
  • India (1957)
  • Polen (1957)
  • Verenigd Koninkrijk (1959)
  • Ierland (1959)
  • Venezuela (1962)
  • Nieuw-Zeeland (1963)
  • IJsland (1964)
  • Mexico (1965)
  • Zuid-Afrika (1966)
  • Frankrijk (1967)
  • Peru (1967)
  • Turkije (1967)
  • Chili (1968)
  • Griekenland (1970)
  • Rhodesië (nu Zimbabwe) (1970)
  • Singapore (1970)
  • Bangladesh (1972)
  • Thailand (1973)
  • Barbados (1973)
  • Australië (1974)
  • Ecuador (1974)
  • Colombia (1975)
  • Koeweit (1975)

Vanaf 1975 is het Duitse systeem officieel het ISO 216 norm geworden. Vanaf 1977 is het A7 formaat het standaard papierformaat.